Zon, stage en superstorm

Hoihoi!

De eerst week overleefd, en dat komt bijna letterlijk op 'overleefd' neer.

Donderdag de 14e kwam ik aan op Sydney Airport, en werd ik meteen herenigd met lieve Birgit die me op kwam halen. We namen de trein naar central station en ik checkte in bij mn hostel die ik op het laatste moment in Nederland nog had geboekt. Nu had ik 3 dagen de tijd om een kamer te vinden, ik maak het mezelf graag moeilijk ;). Na een goede nachtrust (6 persoonskamer met snurkende meiden) was de vrijdag dus de meest sprookjesachtige, mooiste eerste dag in Sydney die je je kan voorstellen: de hele dag de kamersite waarvoor ik me had ingeschreven af staren op zoek naar iets betaalbaars. Sidenote: dat is erg moeilijk. Hier in Sydney wordt meer verdiend, wat drastisch terug is te zien in de prijs van, nou ja, alles. Vrijdagmiddag is het populairste moment om de kroeg in te gaan en zo met borrel het weekend in te luiden, waarbij we dus prima 20 dollar (15 euro) per glas, ja ik zei glas, wijn betaalden. Als we niet snel op de meest vreselijke manier gebruik gingen maken van ons 'vrouw-zijn' ging dit nog een dure avond worden.. (en er zouden nog vele dure avonden na deze volgen)
De volgende dag dan toch echt de toerist uitgehangen. s'Ochtends eerst een kamer bekeken gevolgd door ontbijten aan George street met Birrie, en daarna een wandeling door de Botanische Tuinen richting een uitzichtpunt op Opera house en Harbour Bridge. Hier net aangekomen kreeg ik het berichtje dat ik de kamer had gekregen! Helaas wel pas vanaf de donderdag dus dat werden nog wat extra nachtjes in het hostel bijboeken, maar vooruit! Kamer was geregeld! Om het Opera house heen naar de boulevard aan de haven gelopen en toch maar weer een wijntje gedaan. Zo duur, maar toch ook zo moeilijk om niet te nemen.. :) Bovendien hadden we wat te vieren! (en zo begin je voor elk drankje een smoes te bedenken)
En dan bleef er nog maar 1 dag over voor het echte werkende bestaan begon. Een dag die bestond uit veel te laat opstaan (misschien nog een beetje in het Eigentijds werk ritme, nacht werken en de zondag slapen?), shoppen, en van het zonnige weer genieten, wat nog maar van korte duur was.

Maandag de 20e, het begin van m'n stage, een dag die nu beter bekend staat als het begin van de super storm. Zonder de grote rode unit paraplu van het hostel was het geen erg fraai begin van de eerste werkdag geweest. De dag zelf was zoals elke eerste dag, welkomspraatje, voorstelrondje door kantoor ( ik heb mezelf vanaf nu Tess gedoopt, sorry mam en pap maar Tirza is echt geen chille internationaal uit te spreken naam..), en introductie dingen. Een beetje saai dus. Wat minder saai was was de tocht naar huis. Ik weet niet wat erger was, de non-stop aanhoudende stortregen of de wind die zo sterk was dat ik dacht dat ik erdoor opgetild zou gaan worden. De keuze die in elk geval uiteindelijk gemaakt moest worden kwam neer op heel heel erg nat worden of een kapot geblazen paraplu. En aangezien voor de unit 20 dollar borg was betaald was de keus snel gemaakt. Het werd een wandeling van 3 kwartier in plaats van 1.
De dagen erna waren helaas nog saaier dan de eerste, aangezien m'n begeleidster en een aantal anderen collega's door de storm niet op kantoor konden komen en ik nog geen idee had hoe ik mezelf nuttig kon maken zonder echt nog een taak te hebben. Een lichtpuntje waren m'n nieuwe kamergenoten, Jade en Clara uit Perth en Schotland. Twee super leuke meiden (clowns, maar wel lief) waar ik de avonden mee door bracht in het hostel of de kroeg.
Vanaf woensdagmiddag werd het leuk op kantoor, founder en CEO van Marketingeye, Mellissah Smith, kwam vanuit Melbourne naar het Sydney kantoor. Een super energieke, prettig gestoorde, leuke vrouw. Vanaf dat moment was het verantwoordelijkheden krijgen, de instagram likes van haar hond in je gezicht geduwd krijgen (jep de hond heeft een eigen instagram account), lunchen met pizza en wijn en op chocolate duty gestuurd worden, wat letterlijk inhoudt om chocola voor iedereen te kopen op kosten van de baas, aangezien ik geen plek had om te werken en toch iets moest doen. Ik vind alles goed, omringd door de Aussies kom je al snel in de 'No worries' flow terecht. Samen met het weer wat weer helemaal opgeknapt is waren dat dus een paar best prima dagen.

En nu, vanaf de comfort van een grote hoekbank kijk ik uit op de wolkenkrabbers van Sydney's Central Business District. Twee dagen geleden ben ik in het appartement getrokken waar ik de komende 3 maanden zal verblijven, oftewel, mijn tijdelijk 'thuis'. Maar maak jullie geen zorgen dat ik eenzaam wordt! Dit appartment gelegen te midden van alle kantoren, winkels, kroegen en noem maar op deel ik op dit moment met 4 jongens, en we houden het lekker Europees: een ier, twee duitsers, een frans, en ik, Tess, in huis beter bekend als 'Dutchess'.
Het is hier nu half 9 geweest en de Goon gaat open (kartonnen doos, enige betaalbare, vieze wijn). Valentijn, de Franse huisgenoot, is om 12 uur jarig, dus dat wordt een avondje stappen :)

Foto's staan ook ergens hieronder! Alvast een fijne koningsdag en tot de volgende keer dat ik zin heb om te gaan schrijven!

Liefs from down under x